In de laatste dagen van december ben ik altijd gewend om terug te kijken. Wat voor jaar is het geweest en wat heeft het me gebracht? Ook dit jaar waren de omstandigheden moeilijk en daar heb ik met zoveel anderen mee moeten worstelen. En dan lees ik vandaag deze tekst:
Gezegend is de man die op de Here vertrouwt… Hij zal zijn als een boom, die bij water geplant is, en die zijn wortels laat uitlopen bij de waterloop. … Een jaar van droogte deert hem niet, en hij houdt niet op vrucht te dragen… (Jeremia 17: 7-8)
Hoe toepasselijk! Ik zou met de woorden van de profeet Jeremia inderdaad kunnen zeggen dat 2021 ‘een jaar van droogte’ was. Er zijn vragen niet beantwoord, wensen niet vervuld en deuren bleven gesloten. Maar dan zegt Jeremia: ‘Een jaar van droogte deert hem niet’. Hij heeft het dan over de mens die door alles heen op God blijft vertrouwen. Die mens is gezegend; Hij houdt niet op vrucht te dragen. Zelfs in droge tijden…
Hoe kan je vruchtbaar blijven in een droge tijd? De sleutel daarvoor ligt op de plek waar de boom staat, de lengte van de wortels en de positie die hij inneemt. Ook al zijn we bij het water geplant, soms is het water door de hitte en droge tijden ‘verdampt’. Dan is het de vraag hoe diep onze wortels kunnen reiken naar het grondwater.
Eigenlijk staat er dat de boom zijn wortels uitstrekt. Het woord ‘uitstrekken’ komt van het Hebreeuwse woord ‘shalach’en dat heeft ook de betekenis van ‘loslaten’. Kunnen we onze omstandigheden loslaten zodat we het ‘grondwater’ kunnen bereiken? Corrie ten Boom zei het zo treffend: ‘Er is geen put zo diep dat Gods genade niet nog dieper is…’
Gezegend is de mens die in alle omstandigheden op God blijft vertrouwen. Het woord ‘gezegend’ komt van het Hebreeuwse woord ‘barak’ en dat betekent ‘knielen’. Om de zegen te kunnen ontvangen moet je knielen. Je neerbuigen zodat handen opgelegd kunnen worden. Neerbuigen is een teken van overgave. God is Degene die zegent, maar kan dat alleen doen als je buigt voor Hem.
Samengevat kan je zeggen dat God twee dingen van ons vraagt: Loslaten en neerbuigen. Dat is niet zo eenvoudig, want als mens zijn we geneigd om controle te houden over situaties waar we ons in bevinden. We willen blijven staan en vasthouden. Soms kan dat goed zijn, als het betrekking heeft op volharden. Maar het kan ook voortkomen uit koppigheid en trots. Dan vraagt God iets anders: zoals Psalm 46: 11 dat beschrijft: ‘Geef het op en weet dat Ik God ben.’ Een andere vertaling zegt: ‘Staakt de strijd, wees stil, laat los en geef je over.’
Jeremia heeft het ook over de mens die het zonder God wil doen. Die vergelijkt hij met een kale struik in de vlakte. Van een kale struik kan je geen vruchten plukken. Van hem wordt ook gezegd: ‘Hij ziet niet wanneer het goede komt…’ Elke moeilijke situatie brengt een zegen met zich mee, maar soms kan je zo verstrikt zijn in je gevecht dat je dat goede niet meer kan zien en dat je de zegen mist.
Op de rand van 2022 sta ik nu voor de keuze: Wil ik een groene boom zijn of een kale struik? Misschien blijft ‘de droogte’ nog even aanhouden, maar dan wil ik ‘het goede’ blijven zien. In alles buig ik voor mijn God die alles overziet en strek ik mijn wortels uit diep onder de droge grond. Daar is een bron waaruit water zal blijven opborrelen. Zelfs in droge tijden…
Ik wens je toe dat ook jij die bron weet te vinden, zodat je in 2022 een gezegend mens zult zijn.
