Hoe langer ik met God op weg ben, of moet ik zeggen: Hij met mij, des te meer besef ik dat het maar om één ding gaat: Overgave. Bij elke stap die ik neem, ga ik iets meer begrijpen van wat dat inhoudt. Natuurlijk weet ik dat het gaat om loslaten en mezelf toevertrouwen aan Jezus. Dat betekent overigens niet dat ik geen eigen verantwoordelijkheid meer heb om zelf beslissingen te nemen en keuzes te maken. Hij heeft van mij geen marionet gemaakt waarbij Hij aan de touwtjes trekt. Het betekent wel dat ik Hem mag betrekken bij de keuzes die ik maak en Hem om raad en wijsheid mag vragen.
Overgave betekent vooral dat ik mezelf toesta om bepaalde vragen niet meer te stellen. In mijn gebedsleven stel ik heel veel vragen en ik heb geleerd dat dit niet verkeerd is. Jezus Zelf zei immers: ‘Bid en u zal gegeven worden’. Wanneer mijn vragen echter voortkomen uit een bepaalde onrust of twijfel aan Gods zorg voor mij, dan begeef ik mij op een hellend vlak.
Jezus zei: ‘Zoek eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u erbij gegeven worden. Met ‘al deze dingen’ verwijst Jezus naar de dagelijkse behoeften van eten, drinken en kleding. Daar hoeven we ons dus niet druk om te maken, want ‘de hemelse Vader weet immers dat we al deze dingen nodig hebben’.
God kent mijn hart en ziet mijn overwegingen. Hij doorgrondt en kent mij. Hij begrijpt van verre mijn gedachten. Waarom zou ik dan nog bidden? Omdat het mij niet moet gaan om iets te krijgen, maar om Hem beter te leren kennen. Het zou heel vervelend zijn als ik alleen maar met mijn vrouw spreek om iets van haar te krijgen. Dan stelt mijn huwelijk niet veel voor. Ik praat met mijn vrouw om mijn hart aan haar te geven, om mijzelf aan haar over te geven. Om mijzelf te laten kennen en haar te leren kennen, zodat ik weet wat zij fijn vindt en wat haar verlangens zijn. Daarom heeft overgave alles te maken met gemeenschap en intimiteit.
Overgave aan God is de diepste vorm van aanbidding. Ik heb ontdekt dat dit niets te maken heeft met dingen doen. Mijn probleem is dat ik erg resultaatgericht ben, waardoor ik me daar enorm in kan verliezen. Zoals Martha haar uiterste best deed om het Jezus naar de zin te maken. Daarom wees Jezus op Maria die alleen maar aan Zijn voeten zat. Daar ging het Hem om.
Het gaat ook niet om enthousiasme. Zoals Petrus zei: ‘Ik zal mijn leven voor U inzetten’. Waarop Jezus direct antwoordde: ‘De haan zal niet kraaien voordat je me driemaal hebt verloochend’. Petrus begreep pas iets van overgave, toen hij Jezus weer ontmoette na Zijn opstanding en hij driemaal de vraag kreeg: ‘Heb je mij lief?’
Hoe ver ik in het ‘overgave-proces’ ben weet Jezus alleen. Hij kent de schuilplaatsen in mijn hart. Ik kan alleen maar net als Petrus zeggen: ‘Heer, U weet alle dingen! U kent mijn verlangens, mijn intenties, maar ook mijn worstelingen en mijn zoektochten. Ik houd van U, maar help mij om zó met U verbonden te zijn, dat het niet nodig is voor mij om vragen te stellen als: ‘Waarom?’ ‘Wanneer?’ En ‘Hoe?’ Omdat ik weet dat mijn leven in Uw handen is. Dan is het goed.
