Verborgen vruchten

In onze tuin hebben we sinds 2 jaar een druif geplant. Bij ons vorige huis hadden we ook een druivenstruik, die elk jaar weer langs onze schutting grote blauwe druiven liet zien. Natuurlijk hadden we dat ook voor ogen toen we 2 jaar geleden deze druif in ons nieuwe tuin hebben geplant. Vol in de zon, zodat we zouden kunnen genieten van de mooie blauwe vruchten.

Helaas waren er vorig jaar alleen wat groene bladeren en geen enkele vrucht. Het moest zijn tijd nog hebben om te ‘aarden’. Net zoals wijzelf tijd nodig hadden om ons in onze nieuwe  omgeving ‘thuis’ te voelen. Dit jaar waren we vol verwachting, maar zagen we slechts wat speldeknopjes en vooral veel groene bladeren. Een beetje teleurgesteld lieten we de druif met rust. Die groene bladeren waren in ieder geval beter dan een kale schutting. 

Tijdens de warme zomerdagen groeiden die bladeren zo welig, dat we ze even ‘op orde moesten brengen’ en bij het opzij schuiven kwam ineens een trosje blauwe druiven tevoorschijn. Diep verborgen onder de bladeren hadden de speldeknopjes van toen de tijd gehad om ‘volwassen’ te worden.

In Mattheüs 6: 6 heeft Jezus het over de Vader, Die in het verborgene ziet. Dit staat in de context van de motivatie om te geven. Het zijn huichelaars die hun liefdegaven geven om door mensen ‘geëerd te worden, zegt Jezus. Het gaat in dit leven niet altijd om wat zichtbaar is. De Vader ziet ook onze verborgen vruchten. Dat zijn de vruchten die we van onszelf niet zien. In Mattheüs 25 lezen we over het laatste oordeel wanneer alles ‘aan het licht komt’. Dan is er een groep verbaasde mensen die het Koninkrijk ‘mogen beërven’ omdat ze een vruchtbaar leven hebben geleefd, terwijl ze zich daar zelf niet van bewust waren (vers 37). Die vruchten waren, net als onze druiven, verborgen tussen de bladeren. 

Het gaat er vooral om dicht bij Jezus te blijven. Alleen dan kunnen we vruchtbaar zijn. ‘Wie in Mij blijft, en Ik in Hem, die draagt veel vrucht’ zegt Jezus (Joh. 15: 5). Heel vaak zelfs op een manier die we niet van onszelf weten. Omdat we op de juiste tijd dingen zeggen of dingen doen die een zegen zijn voor anderen. Zonder dat we het ons bewust zijn. En dat is maar goed ook. Want anders zouden we wellicht naast onze schoenen gaan lopen. Zo krijgt God de eer omdat Hij dat door ons leven heen bewerkt. En straks zal het ook zichtbaar zijn voor onszelf, zodat we ons zullen verbazen over die verborgen vruchten en vol blijdschap de eeuwigheid ingaan.