Dit weekend werd het hoogtijd om onze tuin winterklaar te maken. De tuin zag er namelijk niet uit; het onkruid tierde welig, de tuin was bezaaid met bladeren en de eenjarige planten die deze zomer zo mooi gebloeid hadden, zagen er nu triest en verlept uit. Ook de vaste planten begonnen te woekeren. De te lange bruine takken met geel geworden bladeren moesten nodig gesnoeid worden. Het is toch weer een aardig klusje elk jaar, maar ik wilde het niet langer uitstellen. Een tuin is bedoeld om van te genieten en daar moet je dan toch wat voor over hebben. Bovendien hadden we nu van een vriendin een bak met sneeuwklokjes gekregen. Ze had de bolletjes tijdelijk in een ondiepe bak geplant, maar zei ze: ‘Je moet ze wel op tijd overplanten en dan 5 tot 8 cm diep, ongeveer drie keer de grootte van de bol. En dan moet je eens kijken wat er straks dan op gaat komen!’
Toen ik daar het afgelopen weekend mee bezig was moest ik denken aan dat God in de bijbel als de Landman wordt beschreven. Je kunt Hem ook de Tuinman noemen. Hoe vaak moet Hij de tuin van ons leven niet ‘winterklaar’ maken?
Soms groeit er teveel onkruid in ons tuintje; dingen die we te lang hebben laten woekeren, zonder er mee af te rekenen. Wel scheuren we af en toe wat blaadjes weg zodat ons leven er weer redelijk uitziet, maar laten we de wortels zitten. En dan steekt het toch weer op een moment de kop op. Het is dan echt nodig dat we de Tuinman ruimte geven om dat onkruid met wortel en al te verwijderen.
Of we laten de eenjarige planten te lang staan, terwijl ze al lang verlept en verdord zijn. Dat zijn de dingen die gebloeid hebben in ons leven, maar het was bedoeld voor een bepaalde tijd. Eigenlijk moeten ze uit je tuin gehaald worden en plaats maken voor iets nieuws. Dat is niet altijd gemakkelijk, want je hebt er goede herinneringen aan en je bent geneigd om ze te laten zitten. Maar ze nemen wel ruimte in en als je het nieuwe wilt laten bloeien moet het oude daarvoor plaats maken. Er moet ruimte gemaakt worden. Alles wat oud en verdord is, moet er uit.
De bijbel zegt ook: je moet geen nieuwe wijn in oude zakken doen, want dan scheuren de zakken en de nieuwe wijn gaat verloren. Als God nieuwe dingen in ons leven wil zaaien of planten, dan moeten we eerst zorgen dat onze tuin daar klaar voor is. Winterklaar.
Voor de winter kan er geplant worden, zodat straks in het voorjaar het nieuwe leven kan ontkiemen. Het mooie is dat wat God in ons leven plant niet zomaar voorbij gaat. Het heeft eeuwigheidswaarde. Het is niet tijdelijk. Hij wil nieuw eeuwig leven in ons planten, maar daar moeten we tijd en ruimte voor maken.
Sneeuwklokjes hoef je ook maar één keer te planten. En als ze dan goed geplant zijn en de aarde is goed bewerkt en bewaterd, dan vermenigvuldigen die sneeuwklokjes zich. Elk jaar komen ze terug en het worden er steeds meer. Ze moeten wel genoeg ruimte krijgen, zodat ze zich goed kunnen ontwikkelen.
Hoeveel ruimte geven wij God om datgene wat in ons geplant is te vermenigvuldigen? Laten we de Tuinman toe in ons leven?
We hebben de sneeuwklokjes geplant als een daad van geloof. Als teken dat we geloven dat God de beloftes in ons leven wil vervullen en vermenigvuldiging wil geven. Maar nadat we de bolletjes hadden geplant zagen we de volgende ochtend dat er katten waren geweest die alles hadden open gegraven en de tuin als kattenbak hadden gebruikt. Ik heb weer opnieuw alles moeten planten en op orde moeten brengen, maar de volgende dag gebeurde dat weer. En daarna weer.
Als God iets nieuws plant is de duisternis er altijd op uit om te stelen en te vernietigen. Soms zijn het de kleine vossen die de wijngaard vernielen. Soms zijn het katten die je tuin open graven. De vraag is: Laat je het toe of doe je er wat aan? Kom je dan in beweging of laat je het wegroven?
Er zijn gelukkig middelen verkrijgbaar om de tuin tegen katten te beschermen. We doen er van alles aan zodat de sneeuwklokjes straks op kunnen komen.
Waak en bidt en werk aan je bestemming. God zegt: Zoek eerst mijn Koninkrijk en al het andere geef Ik je. …God wil dat we tot ons doel komen. Dat Hij en wij (en de mensen om ons heen) samen van onze levenstuin kunnen genieten. Dat alles wat Hij in ons plant tot bloei komt.
Sneeuwklokjes zijn straks het teken van het voorjaar, de lente, het nieuwe leven. Als wij zorgen dat de tuin van ons leven winterklaar is, dan kan Gods leven in ons geplant worden, zodat het straks kan ontkiemen. En dan is onze tuin een lust voor het oog waar iedereen van kan genieten.
