De wereld om ons heen is vol oneffenheden. Zonde heeft een spoor van vernieling achter gelaten en wij worden daar helaas nog dagelijks mee geconfronteerd. We zien mensen die verdwaald zijn in een doolhof vol brokstukken. We ervaren het verdriet van verlies door ziekte en dood. Op die momenten zijn er geen woorden te vinden voor de gevoelens die dan boven komen. Je kunt het alleen neerleggen aan de voet van het kruis. ‘Werp al uw zorgen op Hem, want Hij zorgt voor u’ zegt Petrus (1 Petr. 5: 7).
Niet alleen in de wereld, maar ook in de kerk zijn oneffenheden zichtbaar. Vanaf het ontstaan van de eerste gemeente bleek al dat er fouten werden gemaakt en dat daarover discussies ontstonden. Zo had Paulus zowel met Barnabas als met Petrus een conflict (Hand. 15: 39 en Gal.2: 11). Door de hele kerkgeschiedenis heen hebben talloze oneffenheden geleid tot conflicten en scheuringen.
Natuurlijk, de boze is erop uit om te roven en te stelen en ‘de tegenpartij, de duivel, gaat rond als een brullende leeuw, op zoek naar wie hij zou kunnen verslinden’ (1Petr. 5: 8). Aan de andere kant komen veel oneffenheden voort uit menselijk falen omdat Gods genade en liefde geen plaats krijgt.
Niet voor niets zegt de bijbel dat barmhartigheid triomfeert over het oordeel (Jak. 2: 13). Laten we daarom bij alles wat we zien en horen achter Jezus aan gaan. Hij alleen zal het oneffene rechtmaken.
‘Liefde is geduldig, zij is vriendelijk, de liefde is niet jaloers, de liefde pronkt niet, zij doet niet gewichtig, zij handelt niet ongepast, zij zoekt niet haar eigen belang, zij wordt niet verbitterd, zij denkt geen kwaad….
Zij bedekt alle dingen, zij gelooft alle dingen, zij hoopt alle dingen, zij verdraagt alle dingen’ (1 Kor. 13).
