De profetie van Jesaja is in de eerste plaats gericht op Israël. We zien die profetie voor onze ogen in vervulling gaan. Ondanks de oorlogsdreiging en politieke spanningen bloeit het land en stroomt er inderdaad op sommige plaatsen letterlijk water door de woestijn.
Aan de andere kant mogen we deze woorden ook geestelijk toepassen op de woestijnperiodes in ons leven. Dat zijn de tijden waar het stil is, waar we niets van God ervaren of horen en wanneer het lijkt alsof God zich terug getrokken heeft. Zoals David dat uitriep: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten, bent U ver van mijn verlossing, van de woorden van mijn jammerklacht?’ (Psalm 22: 1). Het zijn dezelfde woorden die Jezus riep vanaf het kruis. Zelfs Hij kende dat moment van eenzaamheid en geestelijke verlatenheid.
Het zijn de periodes waarin jakhalzen door je leven gaan, zoals Jesaja dat verwoord (Jes. 35: 7). Een jakhals staat symbool voor de tegenstander die op het moment van jouw zwakte, alle hoop probeert weg te vreten.
Op die momenten mogen we ons de woorden van Jesaja eigen maken en proclameren: ‘Het dorre land zal tot een waterpoel worden, het dorstige land tot waterbronnen’.
Jesaja spreekt op meerdere plaatsen over de woestijn die tot bloei zal komen, en de kracht zit ook in die herhaling. Soms is een enkele proclamatie niet voldoende om ons geloof te bouwen. Het geloof is uit het horen, maar soms zijn onze geestelijke oren zo dichtgeslibd met woestijnzand, dat er meer nodig is om dat levende water ook daadwerkelijk te laten stromen.
Ook in de Psalmen vinden we regelmatig die herhaling terug. Er zijn mensen die zich daaraan storen. Waarom moeten we zo vaak steeds opnieuw dezelfde woorden zingen, dezelfde zinnen spreken, dezelfde teksten proclameren? Omdat het vanuit ons hoofd in ons hart moet neerdalen. Omdat het niet alleen kennis en informatie moet zijn, maar Goddelijke openbaring. Niet alleen ons verstand, maar ook ons hart, onze ziel moet gevoed worden met leven. En hoe droger de grond, des te dieper moet er geboord worden, voordat we werkelijk gaan ervaren dat niet alleen woorden zijn, maar dat het waarheid is.
Blijf daarom boren naar dat levende water, ook al is de grond droog en is er alleen woestijnzand zichtbaar. Weet dat onder de oppervlakte altijd die Bron aanwezig is, waaruit op een dag dat water zal opwellen. Dan zal het droge zand plaatsmaken voor fris groen gras, want Hij is het ‘Die de rots veranderde in een waterplas en hard gesteente in een waterbron’ (Psalm 114: 8).
