Er is een beeld van God waar de wereld heel veel moeite mee heeft. En dat is het beeld van God als Rechtvaardige Rechter. Hoe kan God liefde zijn als er in de bijbel gesproken wordt over Zijn grimmigheid? Dat is alleen maar te begrijpen als we verstaan dat Gods grimmigheid gericht is op het kwaad. God doet er alles aan om de zonde, de bron van alle kwaad, voorgoed uit te roeien.
De zonde is als een kwaadaardige ziekte bij de mens binnen gedrongen. Wanneer een besmettelijke ziekte zich openbaart, dan is het nodig om die persoon van anderen af te zonderen, in quarantaine te plaatsen. Zo werden in bijbelse tijden melaatsen uit de stad geweerd, om te voorkomen dat zij de hele gemeenschap zouden besmetten.
Jesaja verklaart aan het volk Israel dat God hen voor een periode heeft afgezonderd in Babel, zodat hun ongeloof en ongehoorzaamheid niet voort kon woekeren.
Soms kunnen ook wij in ons leven een moment door Hem apart worden gezet. Het is een valkuil om dat dan altijd te zien als een aanval vanuit de duisternis of als een straf van God.
Die periode is veel meer bedoeld als een noodzakelijk middel om te genezen, te zuiveren en te redden. Zoals die andere profeet Hosea zo mooi verwoord:
‘Daarom, zie, Ikzelf ga haar lokken, haar de woestijn in leiden, en naar haar hart spreken, Ik zal haar daarvandaan haar wijngaarden geven, en het Dal van Achor tot een deur van hoop. Daar zal zij zingen als in de dagen van haar jeugd’ (Hosea 2: 12-14)
God heeft ons geluk voor ogen, maar Hij is ook de Rechtvaardige Rechter. En in Zijn genade heeft Hij de Weg gevonden om met de zonde af te rekenen. ‘De droesem van de beker van Zijn grimmigheid…’ is van ons afgenomen, omdat er een Ander was, die vrijwillig die beker heeft leeg gedronken. In plaats daarvan is een andere beker teruggegeven; die van verlossing en dankbaarheid.
‘De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen’ (Jesaja 53: 5)
