Bergen staan meestal symbolisch voor tegenstand en strijd, voor zware omstandigheden. Als wij voor een moeilijke taak staan, zien we er als een berg tegenop. Wat is het dan heerlijk als er mensen zijn die je er doorheen trekken.
De profeet Jesaja kende de omstandigheden van het volk Israël als geen ander. Het volk was weggevoerd, het land was vervallen en de muren van Jeruzalem lagen in puin. Nehemia werd daar destijds mee geconfronteerd en was er stuk van: ‘In de muur van Jeruzalem zijn bressen geslagen en zijn poorten zijn met vuur verbrand. Het gebeurde, toen ik dit hoorde, dat ik ging zitten en begon te huilen. Ik bedreef enkele dagen rouw, terwijl ik voor het aangezicht van de God van de hemel vastte en bad’ (Neh. 1: 4).
En dan is daar de profeet Jesaja die de focus verlegt en goed nieuws komt brengen: ‘die tegen Sion zegt: Uw God is Koning’. Hoe belangrijk is dat om te weten. Als alles donker is, als alle hoop vervlogen lijkt, als het water tot aan de lippen staat… dat er dan een boodschap klinkt: God is Koning! Jezus regeert!
Deze profetische woorden zijn nog steeds waarheid en breken als zonnestralen door de donkere wolken heen. Zoals Noach de regenboog zag als een boodschap van hoop, toen alles verdronken was en door het water was vernietigd.
Die goede boodschap mogen we ons eigen maken en doorgeven aan hen die vastzitten. Dan mogen we over die bergen heen lopen om die boodschap van heil en verlossing te brengen. ‘God is Koning’, en Hij wil ons boven de moeite uit tillen.
Als God regeert, dan heeft Hij alles in de hand en mogen we moed vatten om weer op te staan en onze handen in Zijn hand te leggen.
‘Hef daarom de slappe handen op en strek de knikkende knieën, en maak rechte sporen voor uw voeten, opdat wat kreupel is, niet wordt ontwricht, maar veeleer genezen wordt’ (Hebr. 12: 13)
