De roep van de Vader

We hebben het wel eens over onbeantwoorde gebeden. We vragen ons wel eens af waarom God onze gebeden niet lijkt te verhoren. Maar hier zijn de rollen omgekeerd. Hier spreekt God door de profeet tot ons en Zijn woorden mogen ons prikkelen:
‘Waarom was er niemand toen Ik kwam?
‘Waarom gaf niemand antwoord toen Ik riep?’

Het doet denken aan Hooglied waar de Bruidegom wachtend aan de deur klopt. Waar Hij Zijn bruid toeroept:

Soms vraagt de Heer iets van ons op onverwachte momenten. Soms dringt de Geest aan wanneer het ons niet uitkomt. Soms klinkt de stem van de Vader en wij herkennen niet Zijn stem… Dan blijft Hij staan met open handen, wachtend op een reactie van ons.
Het vraagt van ons om alert te zijn, want in de drukte van ons bestaan kan Zijn uitnodiging aan ons voorbij gaan. Dan kan het ons vergaan zoals de bruid in Hooglied die te lang wachtte voordat ze de deur opende: ‘Ik deed mijn Liefste open, maar mijn Liefste was weg, Hij was weggegaan’ (Hooglied 5: 6).

Het ligt nooit aan Hem, want Hij reageert altijd op onze vragen en gebeden:
‘Zou Hij het zeggen en het dan niet doen?
Zou Hij spreken en het niet gestand doen?’ (Numeri 23: 19).
Maar dat merken we niet altijd direct, omdat Hij andere momenten kiest om te antwoorden en vaak op een heel andere manier dan wij verwachten.

Uiteindelijk vond de bruid in Hooglied haar Geliefde, of beter… Hij vond haar tussen de wijnstokken en de granaatappelbomen. Want vroeg of laat, Hij leidt ons altijd naar een plaats waar we vruchtbaar kunnen zijn.
En als we eerder reageren, zullen we daar sneller komen…