We lezen in de bijbel over God als een liefhebbende Vader, een sterke Rots, of een veilige Schuilplaats. Hij wordt vergeleken met een arend, een leeuw of een duif. Er zijn zoveel metaforen waarmee God de verschillende kanten van Zichzelf laat zien. Door de woorden van Jesaja ontdekken we een heel bijzonder beeld van God, als Hij Zichzelf beschrijft als een barende vrouw. En toch is God dat ook als Hij Zijn beloftes ‘geboren laat worden’.
God zoekt naar Zijn profeten waarin Hij op bovennatuurlijke wijze Zijn verlangen als zaad kan planten. Gedurende de zwangerschap wast het zaad op door voortdurende voorbede. Denk aan Elia hoe hij na de lange droogte de houding aannam van een barende vrouw: ‘Elia klom naar de top van de Karmel, boog zich voorover ter aarde. Vervolgens legde hij zijn gezicht tussen zijn knieën’ (1 Kon. 18: 42).
Tijdens de weeën werd een klein wolkje zichtbaar en al snel werd de hemel zwart van wolken en wind en kwam er een hevige regen.
Ook Paulus kende die barensweeën (Gal. 4: 19). Voor de geboortes die God wil laten plaatsvinden is het dus niet nodig om een vrouw te zijn. De Geest zoekt mannen en vrouwen door wie Hij op deze wonderlijke wijze wil werken. We kunnen als mens niet altijd doorgronden hoe God tot Zijn doel komt. Het gaat ons verstand te boven, omdat Hij God is. Soeverein, almachtig, bovennatuurlijk en soms mysterieus. Het enige wat van ons wordt gevraagd is ons aan Hem te onderwerpen en ons over te geven aan datgene wat Hij wil doen.
Laat daarom de Geest in jou het leven verwekken, zodat je zwanger mag zijn van beloftes van heil. Opdat door jou heen nieuw leven geboren kan worden en Hij eer daarvoor kan ontvangen.
