God roept de rechtvaardige om op te staan en in beweging te komen. De eerste interpretatie is dat Jesaja hier verwijst naar Abraham, die door God werd geroepen uit het Oosten, vanwaar de zon opkomt, om naar het beloofde land te trekken. God had een bestemming voor Abraham; er zou een groot volk uit hem voortkomen. ‘En Abraham geloofde God, en het is hem tot gerechtigheid gerekend, en hij werd een vriend van God genoemd’ (Jak. 2: 23).
Aan de andere kant noemt Jezus ons ook Zijn vrienden (Joh. 15: 15), en zegt Paulus van ons dat wij gerechtvaardigd zijn uit het geloof, waardoor we vrede hebben bij God door Jezus Christus’ (Rom. 5: 1). Zo worden wij op dezelfde lijn geplaatst met Abraham. Dat betekent dat ook wij door God geroepen zijn. Hebben we die roep verstaan? Wat betekent dat voor ons?
Dat betekent dat de woorden van Jesaja ook tot ons gericht zijn, waarin hij zegt dat heidenen en koningen aan ons onderworpen zijn (Jes. 41: 2). God brengt ons met die woorden naar een ander, hoger niveau. Hij geeft ons gezag en autoriteit om te heersen. Niet op een menselijke manier, waarin anderen verdrukt worden, maar om te zijn zoals Jezus. Om vrede en liefde uit te leven, om gerechtigheid te brengen en mensen terug te laten keren tot de Vader.
Maar daarnaast roept Hij ons ook om op te staan tegen alles wat tegen God ingaat: ‘De koningen van de aarde stellen zich op en de vorsten spannen samen tegen de Here en tegen Zijn Gezalfde: Laten wij Hun banden verscheuren en Hun touwen van ons werpen! (Psalm 2: 2).
De ‘vorsten’ die hier worden genoemd zijn duistere machten, die misleiden en aardse koningen aan zich binden. ‘De dief komt alleen maar om te stelen, te slachten en verloren te laten gaan’ (Joh. 10: 10).
God roept jou en mij om hiertegen op te staan. Niet om over hen de overwinning te gaan behalen, maar om te gaan vanuit de overwinning die al behaald is aan het Kruis. Het is aan ons om dat te laten zien. Jezus regeert … en wij met Hem!
