God kijkt niet van een afstand toe hoe wij leven. Hij zit niet ver weg hoog in de hemel, maar Hij is altijd dichtbij. In de Zoon is Hij in de wereld gekomen en in de Geest is Hij in ons hart neergedaald. Dichterbij is niet mogelijk. Als wij lijden, lijdt Hij mee. Als wij benauwd zijn, is Hij benauwd. ‘Want wij hebben geen Hogepriester Die geen medelijden kan hebben met onze zwakheden, maar Eén Die in alles op dezelfde wijze als wij is verzocht, maar zonder zonde’ (Hebr. 4: 15).
‘Want waarin Hijzelf geleden heeft, toen Hij verzocht werd, kan Hij hen die verzocht worden, te hulp komen’ (Hebr. 2: 18). Het lijden van Jezus had een tweeledig doel. Ten eerste om de plaats voor ons in te nemen en de weg te openen naar de Vader. En daarnaast om in alles gelijk te worden als wij. God werd mens om mee te lijden. Dat is de werkelijke letterlijke betekenis van medelijden.
Wat heb je aan troostende woorden van iemand die niet kan voelen wat jij voelt? Die niet heeft meegemaakt waar jij doorheen gaat? Maar God is niet alleen als de Zoon door het lijden heen gegaan, maar ook door Zijn Geest in ons, Die met ons meevoelt en meelijdt. Hij kent onze gedachten, ziet onze twijfels, voelt onze angsten, ervaart ons verdriet. Als wij strijden, strijdt Hij mee. Maar meer dan dat: in dat alles kan en wil Hij ons op laten staan in Zijn kracht.
Daarom zijn wij in dat alles meer dan overwinnaars door Hem Die ons heeft liefgehad (Rom. 8: 37). Juist omdat Hij zo één is met ons, kan Hij ons precies de goede woorden aanreiken op het moment dat wij het nodig hebben. Kan Hij ons gedachten geven die ons er bovenuit tillen. Als iemand in een put is gevallen heeft hij niets aan iemand die aan de rand blijft staan en mooie woorden spreekt. Nee, dan komt de beste hulp van iemand die in de put springt en hulp en kracht geeft om uit die put te klimmen. Zo kan niets ons meer eronder krijgen, ‘want Hij Die in ons is, is groter en sterker dan hij die in de wereld is’ (1 Joh. 4: 4).ben
