Mist en nevel kunnen het zicht op de weg enorm belemmeren. Zo kunnen de misstappen en fouten uit het verleden je beklemmen, waardoor je geen heldere kijk meer hebt op het leven. Dat is de vrucht van zonde. Het geeft een vertroebelde blik op jezelf en op anderen en de vreugde en ruimte die God bedoeld heeft maken plaats voor angst, schuld en schaamte.
Na de eerste zondeval staat geschreven: ‘Toen werden de ogen van hen beiden (Adam en Eva) geopend en zij merkten dat zij naakt waren’ (Gen. 3: 7). Dat klinkt tegenstrijdig, want het lijkt dan alsof Adam en Eva juist meer zicht kregen. Wat er bedoeld wordt is dat de mens ging beseffen wat er werkelijk was gebeurd. Er kwam schuldbesef en angst. Zij bemerkten dat ze naakt waren. Alle onschuld was verdwenen en schaamte vulde hun hart.
God wil die schuld van ons afnemen en de vreugde teruggeven. Goddank voor het Kruis waarop dat plaatsvond! Alles wat ons zou kunnen aanklagen, ‘Hij heeft dat uit het midden weggenomen door het aan het kruis te nagelen’ (Kol. 2: 14). Alle mist en nevel zal daardoor wegtrekken als sneeuw voor de zon.
‘Uit de benauwdheid heb ik tot de HEERE geroepen, de Here heeft mij verhoord en in de ruimte gezet’ (Psalm 118: 5)
