De wijngaard die Jesaja bezingt is het volk Israël (vers 7), maar later maakt Jezus dat beeld ruimer. Dan zijn de ranken van de wijngaard degenen die met Hem verbonden zijn. Jezus is de ware Wijnstok (Joh. 15) en wij zijn, samen met Israël, op die vruchtbare heuvel geplant.
Wat of waar is die vruchtbare heuvel? Letterlijk staat daar in de grondtekst ‘een hoorn van olie’ en dat verwijst naar de Heilige Geest.
Het is hetzelfde beeld wat David bezingt in Psalm 133. Als we samenkomen, als de wijngaard in bloei staat, dan is het ‘als de kostelijke olie op het hoofd, die neerdruipt op de baard, de baard van Aäron, die neerdruipt op de zoom van zijn priesterkleed.’ Zoals Aäron als priester met olie gezalfd werd in het heiligdom, zo wil de Heilige Geest ons vullen, zodat we vruchtbaar kunnen zijn.
God de Vader is de Wijngaardenier, de Landman die er alles aan doet om de wijngaard vol vrucht te laten staan. Hij heeft Zijn Geest in ons uitgestort en onze hoorn is vol olie.
Later horen we in het lied wat Jesaja zingt, hoe de Landman, onze Beminde, alles doet om die wijngaard te bewerken. Dat doet Hij niet alleen met Israël, dat doet Hij met de hele wijngaard. Hij spit hem om en zuivert hem van stenen (vers 2).
Wat een rijkdom om deel te zijn van die wijngaard en om geënt te zijn in de ware Wijnstok. Soms wordt ons leven omgespit en worden zware stenen naar boven gehaald. Maar dan is het om ruimte maken, zodat de wortels het water beter kunnen opnemen. Soms worden we gesnoeid, maar dan is het om meer vrucht te kunnen dragen.
De vruchtbare heuvel, de hoorn vol olie, zorgt voor kostelijke wijn. De wijn die vreugde geeft omdat we zo nauw verbonden zijn met die ware Wijnstok.
Waar zouden we zijn zonder olie en wijn? ‘Wijn die het hart van de sterveling verblijdt, olie die zijn gezicht doet glanzen’ (Psalm 104: 15).
