God wil onze geestelijke dorst lessen. Niet voor niets spreekt Jezus over het levende water, wat Hij wil geven (Joh. 4: 10). De vrouw tot wie Jezus op dat moment spreekt vraagt waar dat levende water te vinden is en het antwoord wat Jezus geeft wijst naar ware aanbidding. Met andere woorden: onze dorst wordt gelest wanneer we de Vader aanbidden: ‘Maar de tijd komt en is nu, dat de ware aanbidders de Vader zullen aanbidden in geest en waarheid, want de Vader zoekt wie Hem zo aanbidden’ (Joh. 4: 23).
God aanbidden is meer dan een mooi lied zingen, of de handen omhoog heffen. Ware aanbidding begint bij overgave, jezelf loslaten en je leven aan Hem toevertrouwen. Dat kost alles, want in het proces van loslaten merk je hoeveel je vasthield.
Een ballon komt pas hoger als het vuur in het doek blaast en de ballast overboord gaat. Zo wil Gods Geest ons meenemen in de ware aanbidding van een overgegeven leven.
Ware aanbidding is stil zijn, omdat Hij God is, soeverein, almachtig en alwetend.
Hem aanbidden is Hem gehoorzamen, luisteren als Hij spreekt, gaan waar Hij gaat, doen wat Hij zegt. Ware aanbidding is altijd alleen op God gericht, niet als doel om er zelf een fijne ervaring door te ontvangen. Maar God is genadig en liefdevol zodat, als wij aanbidden, Zijn Geest tegelijkertijd ons wil verfrissen zoals Jezus zegt: ‘Stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien’ (Joh. 7: 38).
Aanbidders zijn mensen die dorstig zijn, en die weten dat er maar één Bron is waar Leven uit voortkomt. ‘En laat hij die dorst heeft, komen; en laat hij die wil, het water des levens nemen, voor niets’ (Openb. 22: 17).
