Een vers eerder zegt Jesaja: ‘Sla uw ogen op, kijk om u heen en zie’. Als we werkelijk zien wat God ziet en kijken door Zijn ogen, dan heeft dat een uitwerking in ons hart. Dan krijgen we niet alleen ontzag voor God, maar dan wordt ons hart ruimer voor de mensen om ons heen. Bewogenheid begint, wanneer we kijken met ons hart.
‘Toen Jezus de menigte zag, was Hij innerlijk met ontferming bewogen over hen’ (Matth. 9: 36). Jezus zág de menigte. Hij keek met andere ogen naar mensen dan wij. Hij was met ontferming bewogen. Daar staat in de grondtekst het woord ‘Splangchnizomai’ wat letterlijk betekent dat Hij van binnen werd verteerd door wat Hij zag. Hetzelfde woord komen we tegen in het verhaal van de barmhartige Samaritaan. Hij zag de gewonde man langs de kant van de weg liggen en werd ook ‘innerlijk met ontferming bewogen’ (Luc. 10: 33).
Er liggen zoveel mensen langs de kant van de weg. Beroofd, naakt en gewond. Je hoeft niet eens naar landen ver weg te kijken. Je vind ze soms heel dichtbij. Ze wonen vlak naast je, het kunnen collega’s zijn of familieleden. Als we kijken door de ogen van Jezus dan kunnen we ze zien als schapen die een Herder nodig hebben. ‘De oogst is groot’, zei Jezus op datzelfde moment. ‘De velden zijn wit, maar er zijn te weinig arbeiders. Bidt daarom tot de Here van de oogst dat Hij arbeiders in Zijn oogst uitzendt.’
Bewogenheid is meer dan medelijden. Bewogenheid brengt je altijd tot voorbede. En als je bidt dan kan het zomaar gebeuren dat Hij mensen op je pad brengt. Zoals Jesaja dat zegt: ‘zij allen zijn bijeengekomen, zij komen naar u toe’ (Jesaja 60: 4). Dan mag je zelf ingezet worden als arbeider in die oogst. Open daarom je ogen vandaag en zie om je heen en laat je hart geraakt worden, zodat je Zijn handen en voeten kunt zijn.
