Als de jongen van een arend oud genoeg zijn, moeten ze het nest verlaten. Dat is voor hen een spannend moment, want ze hebben nog niet eerder gevlogen. Gelukkig is de moederarend in de buurt die ervoor zorgt dat de jongen niet te pletter vallen. Zodra ze hun vleugels uitslaan maar dreigen te vallen, komt de moederarend in actie, vangt hen op met haar machtige vleugels en draagt hen weer naar boven.Een prachtig voorbeeld hoe God voor ons zorgt: ‘Zoals een arend zijn nest opwekt, boven zijn jongen zweeft, zijn vleugels uitspreidt, ze pakt en ze draagt op zijn vlerken, zo heeft alleen de Here hem geleid’ (Deut. 32: 11).
God wekt ons op, om uit onze veilige comfortzone te stappen en in geloof ‘uit te vliegen’. Hij zal ons altijd uitdagen om onze tentpinnen wijder uit te zetten. In de bijbel lezen we dat keer op keer terug. De grote geloofsmannen en vrouwen waren zij, die in beweging kwamen, erop uittrokken en risico’s durfden te nemen.
‘Zij hebben door het geloof koninkrijken overwonnen, gerechtigheid in praktijk gebracht, beloften verkregen, muilen van leeuwen gesloten’ (Hebr. 11: 33).
Voordat het volk Israël het beloofde land in bezit kon nemen, moesten ze opstaan. Ze kregen te horen: ‘U bent lang genoeg bij deze berg gebleven. Keer om, breek op..’ (Deut. 1: 6). Dezelfde woorden spreekt de Geest tot ons: ‘Ga op Gods beloftes staan, kom in beweging, sta op, breek door, spreid je vleugels uit…’
Maar een arend vliegt niet zomaar uit. Hij let op de juiste windrichting, zodat hij zich door de wind kan laten leiden en uren kan blijven zweven. Van kilometers hoogte kan hij dan de situatie overzien en haarscherp zijn prooi vinden.
We hoeven niet op de automatische piloot te vliegen, maar mogen ons door Gods Geest laten leiden. We zullen niet vallen, maar Hij tilt ons op, vernieuwt onze kracht, als we moe dreigen te worden en tilt ons boven de omstandigheden uit. Niet om ‘zweverig’ te worden, maar om scherp te blijven zien en daardoor beter te functioneren.
Laat de wind maar onder je vleugels komen…
