Kennen we allemaal niet de ‘Hoe lang nog?’ vragen? Hoe lang nog moet ik wachten? Hoe lang nog zal het duren? Je hebt beloftes en je hebt verlangens die nog niet zijn vervuld. Je wacht op de ochtend terwijl het nog nacht is.
Deze vraag klinkt de hele bijbel door. Bij Abraham die wachtte op een zoon die beloofd was. Bij Sara die moeder wilde worden. Bij het volk Israël dat zuchtte onder het juk van slavernij in Egypte. Bij Hanna die verlangde naar een kind. Bij Job die wachtte op herstel en genezing. Bij Simeon en Anna die uitzagen naar de Messias. Bij de lamme man bij Bethesda en de blinde Bartimeus bij de poort van Jericho. Bij de discipelen die wachtten op het koningschap van Jezus.
Allemaal hebben ze een periode van wachten gekend in hun leven. Sommigen zelfs jarenlang, maar ze hebben uiteindelijk de belofte ontvangen.
De vraag is altijd: Waar is het wachten op gebaseerd? Waar is je hoop op gevestigd? Hoe heeft God tot je gesproken? Is het door mensen die een woord hebben gesproken? Of is het de Geest die een belofte in je hart heeft gelegd? Gods woorden moeten altijd getoetst worden. Jeremia zegt: ‘Luister niet naar de woorden van die profeten die tot u profeteren. Zij geven u ijdele hoop. Zij spreken een visioen uit hun eigen hart’ (Jer. 23: 16). Bij de profeten is er altijd kaf tussen het koren. En als Gods Geest het woord niet bevestigd, blijft er ijdele hoop over.
De bijbel zegt: ‘een uitgestelde verwachting krenkt het hart, maar een vervuld verlangen is een boom des levens’ (Spreuken 13: 12).
Hoop heeft in de bijbel een andere betekenis dan wat wij er meestal aan gegeven hebben. De bijbelse hoop ziet uit naar wat God heeft gesproken. De bijbelse hoop weet dat Gods beloftes waar zijn. Dat Hij trouw is om te voleindigen wat Hij is begonnen. Bijbelse hoop ziet niet op iets, maar op Iemand. Hij is ons vervuld verlangen en de Boom des levens.
Daarom: leg al je verlangens en dromen bij Hem neer en verleg je focus naar Hem alleen. ‘En nu, wat verwacht ik Here? Mijn hoop die is op U!’ (Psalm 39: 8).
