Weten, geloven en begrijpen zijn drie totaal verschillende begrippen, die niet altijd in elkaars verlengde liggen. Soms weten we dingen die we moeilijk kunnen geloven, en soms geloven we dingen die we helemaal niet kunnen begrijpen.
Iedereen weet hoe wonderlijk de wereld is gemaakt, maar veel mensen geloven niet in een Schepper Die Zijn hand daarin heeft gehad. Wij geloven dat God ons leven leidt, maar heel vaak begrijpen we niet waarom bepaalde dingen plaatsvinden.
Toch brengt God deze drie begrippen bij elkaar. Omdat Hij wil laten zien dat Hij God is, soeverein, alwetend en almachtig. Zijn gedachten zijn hoger dan die van ons. Hij is onveranderlijk. De God Die hemel en aarde maakte is dezelfde God, Die ons heeft gevormd in de moederschoot en ons op aarde heeft geplaatst in deze tijd. Niet toevallig, niet zomaar even tussendoor, maar met een bijzonder en belangrijk doel: ‘U bent Mijn getuigen, spreekt de Heer’ (vers 9).
Deze tekst staat in de context van de geschiedenis van Israël. Een wonderlijk volk dat dat door alle eeuwen heen op Goddelijke wijze werd geleid en beschermd. Iedereen weet dat, maar niet iedereen wil dat geloven, en veel mensen begrijpen het niet. Zelfs voor de Joden zelf is het onbegrijpelijk, maar ze weten het en geloven. Ook al kennen velen van hen niet Jeshua als hun Messias. Maar de tijd komt dat ze ook dat zullen weten, geloven en begrijpen.
En wij mogen van Hem getuigen ‘om hen tot jaloersheid te verwekken’ (Rom. 11: 11).
Wij mogen getuigen zijn voor een wereld die nog niet kan begrijpen, opdat ze zullen weten en geloven. In deze tijd waarin God profetieën uit laat komen en beloftes in vervulling laat gaan. ‘O diepte van rijkdom, zowel van wijsheid als van kennis van God, hoe ondoorgrondelijk zijn Zijn oordelen en onnaspeurlijk Zijn wegen!’ (Rom. 11: 33).
